Na een afscheid op Schiphol waarbij nadat we weg waren eerst de vloer gedweild moest worden en de zakdoeken niet aan te slepen waren, begon ik na even wachten aan een 16,5 uur lange vliegreis naar Hong Kong.
Eerst een vlucht van 6 uur naar Doha (Qatar). Pluspunten: het vliegtuig was ontzettend luxe (zover een vliegtuig dat kan zijn in economy natuurlijk 😉 – zie foto) met honderden films om uit te kiezen en een continue voorraad snacks. Minpunten: na 4 uur was de jongen naast mij het vliegen wel zat, en niet bang om dit te laten merken. Na 4,5 uur was ik toen het vliegen ook wel zat, haha ;). Het vliegtuig landde toen veilig maar iets te laat in Doha. Dit laatste zorgde voor een krappe overstap, waarbij we het boarden op 10 minuten haalden, phew!
Toen de volgende vlucht van maar liefst bijna 9 uur. Naast mij zat een Oostenrijkse man met een bedrijf in China, die net even terug naar Europa was geweest. Hij was gefrustreerd, want dit was namelijk de eerste keer in een jaar dat hij niet business class vloog en ik informeerde (jaloers) naar hoe hij dit voor elkaar kreeg. Hij vertelde me meer over zijn bedrijf en nodigde me uit om langs te komen in China als ik de komende maanden een keer in de buurt was. Net op tijd zei hij nog dat hij een slaappil had genomen en zo knock-out zou gaan. Na een paar minuten keek ik naar rechts en waar hij net nog iets op zijn iPad aan het lezen was, was hij nu inderdaad knock-out gegaan, iPad nog aan en in zijn handen. Ik, die niet op zijn aanbod van een slaappil was ingegaan, keek hem enigszins gefrustreerd aan toen hij tijdens het landen pas weer wakker werd en ik het slapen inmiddels had opgegeven. Maar al met al viel de vlucht me reuze mee!
Eenmaal in Hong Kong gingen we op zoek naar een taxi. We = drie Nederlandse meisjes die ook een semester aan CUHK studeren die ik op Schiphol en tijdens de vlucht had ontmoet, samen met een andere groep uitwisselingsstudenten die we tegenkwamen bij de bagageband in Hong Kong. De taxirit was een avontuur. Busjes waren er niet – maar hoe moest die bagage dan passen, die paste toch niet in de kofferbak? Oh jawel hoor, leerden we, wel als je de kofferbak open laat en dicht bindt met touw. Het juiste gebouw op campus bleek nog lastig te vinden – met drie taxi’s reden we de campus op en de taxi chauffeurs stopten rustig even midden op een berg om te overleggen. Laat in de middag (Hong Kong tijd – in Nederland is het 6 uur eerder) kwamen we aan in ons orientation hostel, waar de nodige uitwisselingsstudenten al ingecheckt waren.
Na wat rondgedarteld te hebben als een kip zonder kop heb ik wat gegeten op campus met twee meiden die ik tegenkwam in de lift (rijst! zie foto). Over de smaak zal ik het maar niet hebben, want die was niet aanwezig – het duurt volgens de locals even voordat je weet welke kantines lekker eten hebben en welke niet. Daarna kocht ik een Octopus card (een soort ov-chipkaart waarmee je kunt reizen in de metro) en ging ik met een andere groep nog even naar Sha Tin, een gedeelte van Hong Kong. Mijn indruk van Sha Tin is, ook nu ik er vandaag nogmaals ben geweest, dat het één groot winkelcentrum is – dat is hopelijk en vast niet waar ;). Toen ik terug kwam in mijn orientation hostel ontmoette ik mijn kamergenoten (2) en maakten we plannen voor vandaag. Op mijn gang verblijven meer Nederlanders dan in mijn gang in Amsterdam – het is een soort Nederlands dorpje, misschien zo gepland zodat we ons op ons gemak voelen. Sowieso zijn hier ontzettend veel Nederlandse uitwisselingsstudenten, echt opvallend.
Vandaag begonnen we met een groep met de campus tour – ik ben nu alles alweer vergeten. De campus zo groot dat we het in Nederland een stad zouden noemen – er rijden bussen rond omdat veel gebouwen te ver lopen zijn. De campus is ongelooflijk mooi, in de bergen en aan de zee. Ik heb wat foto’s bijgevoegd van het uitzicht maar die doen hem geen recht toe – het is nog veel mooier dan ik me had voorgesteld. De afgelopen dagen zijn zo hectisch dat ik foto’s nemen vaak vergeet, maar gelukkig heb ik hier nog een paar maanden de tijd voor ;).
Verder zijn we in Kowloon geweest (één van de twee grootste gedeelten van Hong Kong – de andere is Hong Kong Island – Kowloon wordt vaak gezien als de niet-westerse van de twee, maar ik was verbaasd over hoeveel winkels, etc. ik herkende). In Kowloon was een uitkijkplaats waarvan je prachtig de skyline van Hong Kong Island kon bekijken en liepen we over de schijnbaar beroemde Avenue of Stars (een beetje als de Walk of Fame in Hollywood). Het uitzicht in Hong Kong is een soort mix van enorm hoge flatgebouwen en minstens zo hoge bergen – vreemd, maar erg indrukwekkend. In Kowloon ontdekten we ook een enorm park, wat gewoon op winkelcentra en andere gebouwen gebouwd is – je moet toch iets als de ruimte beperkt is. Daarna gingen we naar de Temple Street Night market waar ik mijn onderhandel-skills oefende en erg blij was dat er twee Cantonees sprekende meisjes mee waren om nog betere prijsjes te onderhandelen. Als ik dat zo hoor ben ik blij als ik aan het eind van deze 3,5 maand “hallo” en “dankjewel” correct kan uitspreken: in Mandarijn (standaard Chinees) heb je vier verschillende tonen en in Cantonees (het dialect dat in Hong Kong gesproken wordt) zelfs negen.
Geweldig! Geniet ! Liefs.