Vorige week had ik een Admissions Interview bij Amsterdam University College. Het interview leek eigenlijk alleen bedoeld te zijn om te checken of ik degene was uit de motivatiebrief en of ik daadwerkelijk Engels sprak. Check, check, dus voor mijn gevoel ging het goed.
De brief die ik 2 dagen later (al – ik zou binnen een maand iets horen) ontving, bevestigde dat gevoel: ik ben toegelaten! De reden dat ik er nog niet eerder over geblogd heb, is denk ik dat ik zelf nog niet helemaal wist wat ik ervan moest vinden. Sowieso al heel tof dat ik als één van de weinigen ben toegelaten en ook de opleiding lijkt mij heel leuk. Ik heb nog wel wat twijfels, daarom waren mijn gevoelens gemengd. Met zo’n brief komt het toch allemaal wel heel erg dichtbij! Ik heb het nu even een weekje kunnen laten bezinken en neig nu naar ‘doen!’. Dat betekent niet dat mijn twijfels weg zijn, maar wel dat ik het een hele mooie kans vind, die ik misschien wel wil grijpen.